PL
EN
ESWhat's App
Ulubione
0
21° Alicante
21° Alicante
21° Alicante
21° Alicante
Hiszpania to kraj ognistych temperamentów, pięknych mężczyzn, muzyki flamenco i corridy. Każdy, kto usłyszy o tym kraju, kojarzy go także z wielkimi odkrywcami, piratami i kolonizacją. Jest to także kraj fiesty, fantastycznego wina i przepięknych plaż, a także charakterystycznych strojów.
Poniżej przedstawiamy Państwu najważniejsze informacje na temat tak pięknego kraju jakim jest Hiszpania i zapraszamy do zapoznania się z naszym przewodnikiem.
Tamtejszy klimat sprzyja uprawie południowych warzyw i owoców, takich jak cytrusy, daktyle, bakłażany, cukinie i pomidory. Kraj słynie z produkcji wina i oliwek, które Hiszpanie chętnie wzbogacają rozmaitymi farszami, np. serem, cytrynami i anchovis. Hoduje się także bydło i owce.
Hiszpanie umieją się bawić. Do późnych godzin wieczornych ulicami spacerują amatorzy dobrych trunków, jedzenia i muzyki. Będąc turystą nie musisz się martwić, gdzie pójść na kolację, bo ilość restauracji, barów, kawiarenek jest ogromna. Zaprowadzą nas do nich piękne zapachy i dźwięki flamenco czy pasodoble. Mieszkańcy nadzwyczajnego kraju, jakim jest Hiszpania mają mało cech wspólnych oprócz wrodzonej towarzyskości i wiecznej ochoty do uprzyjemniania sobie czasu i życia. Zazwyczaj poświęcają tyle samo energii na zabawę, ile na prace.
Słynne słowo maniana oznaczające odkładanie wszystkiego do jutra wcale nie jest prawdą, ale Hiszpanie tu nie bardzo liczą się z czasem i raczej podporządkują obowiązki kontaktom towarzyskim, niż odwrotnie. Dla Hiszpanów najważniejsza jest rodzina. Są też głęboko związani ze swoim pueblo - miasteczkiem lub wioską rodzinną. Językiem urzędowym jest kastylijski, zwany potocznie hiszpańskim, ale około 20% mówi językiem katalońskim, 6% galicyjskim, a 1,5% baskijskim. Religia panującą w Hiszpanii jest katolicyzm (95%).
Hiszpania ma dostęp do Morza Śródziemnego i Oceanu Atlantyckiego, dzięki czemu bogactwa tych zbiorników znalazły swoje miejsce w kuchni Hiszpanii. W przepisach tego kraju znaleźć można mnóstwo pomysłów na dania m.in. z ryb, ośmiornic i wodorostów.
Wiele dań występujących niemal w całej Hiszpanii rozpoznawalnych jest jako typowe potrawy hiszpańskie na świecie. Do nich zaliczyć należy ryżową paellę, chłodnik gazpacho, ziemniaczaną tortillę (tortilla de patats) i krem kataloński. Jednak każdy z regionów może poszczycić się własnymi, spotykanymi tylko na danym obszarze specjałami. Spowodowane jest to faktem, że prawie każdy region był niegdyś niezależnym państewkiem z własnymi tradycjami. Mimo późniejszego zjednoczenia pod jedną flagą, mieszkańcy poszczególnych części kraju zachowali swoje zwyczaje i tradycje kulinarne.
W Hiszpanii zazwyczaj jako przystawkę przed głównym posiłkiem podaje się tzw. tapas. Zwyczajowo serwuje się ją na niewielkich talerzykach, od których wzięła się ich nazwa. Najpopularniejsze tapas to: kawałki hiszpańskich szynek jamon serrano i jamon iberico, ostre kiełbaski chorizo lub oliwki. Tapas podaje się także w tawernach jako zakąski do wina.
Na stole hiszpańskim nie może zabraknąć dzbana Sangrii z lodem i kawałkami świeżych owoców. W ten sposób podane wino wprawdzie bardziej przypomina kompot, za to świetnie gasi pragnienie i nie wpływa negatywnie na trzeźwość umysłu. Popularne jest również tinto de verano – czerwone wino z dodatkiem lodu, wody sodowej i wermutu
Jest bardzo specyficzna, bo opiera się na dawnych przepisach. Z oryginalnych potraw znany jest szczególnie Kraj Basków, ale też Andaluzja, gdzie mocno wyczuwalne są wpływy arabskie. W kuchni hiszpańskiej popularne są małe przekąski - tapas, nazywane czasami pinchos, które obecne są w jadłospisach od XIX wieku. Początkowo były dodatkiem do sherry. Serwowane są w restauracjach jako dodatki do napojów. Do dzisiaj żywa jest tradycja spożywania tapas w małych knajpkach, zwykle na stojąco przy barze. Z hiszpańskimi przyjaciółmi – przewodnikami można wybrać się na rajd po lokalach. Wchodzimy, a w każdym z nich na kontuarze, tysiące tapas w kilkunastu wersjach. Z warzywami, mięsami na zimno, wędlinami, sosami, owocami morza, rybami, a do tego najróżniejsze alkohole. Trudno znaleźć bardziej urozmaicone dania, zwłaszcza że każdy właściciel knajpki ma swoją specjalność.
Szukając miejsca dla siebie w bardzo zróżnicowanej Hiszpanii, musimy pamiętać, że zielone wzgórza na północy kraju przypominają Irlandię, a południowe krajobrazy przywodzą na myśl Maroko i północną Afrykę. Jednak każde z miast ma wiele do zaoferowania.
Hiszpania ma długą i bardzo bogatą historie. Pod jej sztandarami zdobywano zamorskie kolonie i dzisiaj język hiszpański jest trzecim najpowszechniej używanym językiem na Ziemi, ojczystym dla około 400 milionów ludzi na siedmiu kontynentach. Ta historia i potęga kraju widoczna jest w architekturze i muzeach Madrytu, Toledo, Sewilli, Salamanki oraz Barcelony, znanej również z dzieł architekta i wizjonera – Gaudiego. Pielgrzymi udają się do Santiago de Compostela, a miłośnicy wylegiwania się na plaży nad Morze Śródziemne na przykład na Costa del Sol lub na hiszpańskie Baleary czy Wyspy Kanaryjskie. Nic dziwnego, że przeniósł się tam Kazik Staszewski.
Nie wystarczy jednak słońce, plaża i zabytki, żeby poczuć hiszpańską duszę i temperament. Najlepiej wybrać się w wybrany przez siebie region w czasie, gdy obchodzone jest jedno z wielkich świąt. Najczęściej na Półwysep Iberyjski jeździmy od maja do sierpnia, a dlaczego nie na przełomie lutego i marca, gdy trwa karnawał poprzedzający Wielki Post. Najciekawsze procesje w Santa Cruz de Tenerife, Kadyksie i Sitges.
19 marca obchodzone jest Święto Ognia i wtedy na ulicach Walencji pali się setki ogromnych kukiełek. W kwietniu wyjątkowo obchodzi się Święto Wiosny w Sewilli. Odbywa się wtedy sławna Feria z paradami w kolorowych strojach, z dużą ilością muzyki sevillana i walkami byków.
15 maja powinniśmy być obowiązkowo w Madrycie, bo tam wtedy odbywa się Święto Izydora Oracza, patrona miasta czyli procesje, koncerty, jarmarki i walki byków. Jednak najsłynniejsze obrazki związane z bykami to przepędzanie tych zwierząt wąskimi uliczkami w Pampelunie. Byki muszą przebiec z zagrody na arenę, gdzie wieczorem odbywają się walki. Śmiałkowie wchodzący w drogę rozpędzonym bestiom ubrani są często w odświętny strój baskijski.
Tak jak w Polsce 15 sierpnia obchodzi się jako narodowe święto Wniebowstąpienie Najświętszej Marii Panny. Ciekawe uroczystości np.: w La Alberca (Salamanka).
We wrześniu warto uczestniczyć w świętach wina w Logrono lub w Jerez de la Frontera. A w październiku obowiązkowy Festiwal Pilar z procesjami, walkami byków i folklorem Saragossy.
Można też wybrać się do katolickiej Hiszpanii, żeby przeżywać tam Wielki Tydzień. Procesje zakapturzonych pokutników przechodzą przez wszystkie większe miasta, począwszy od Niedzieli Palmowej aż do Niedzieli Wielkanocnej, z najsławniejszą procesją w Sewilli. W czerwcu Corpus Cristi czyli Boże Ciało - uroczystości w całym kraju, największe procesje w Granadzie, Toledo, Sitges i na Wyspach Kanaryjskich. Bo w Hiszpanii znajdziemy wielkie emocje podczas zabawy i podczas modlitwy. Mocne wrażenia gwarantowane. W ciągu całego roku prawie każdego dnia odbywa się gdzieś w Hiszpanii jakaś fiesta. Każde miasto, miasteczko lub wioska czci swojego patrona, Matkę Boską albo zmianę pory roku procesjami, korridami, odtwarzaniem dawnych bitew, pradawnymi obrządkami lub pielgrzymką do odległego sanktuarium, często połączoną z odpustem. Jakakolwiek by była jej przyczyna, fiesta jest znakomita okazja do oderwania się od codziennego życia, ponieważ w tym czasie zamyka się sklepy i biura, a ludność poświęca się zabawie.
Sylwester w Hiszpanii, czyli „Nochevieja”, po polsku Stara Noc, do godziny 24.00 obchodzony jest wraz z rodziną. Na największych placach w miastach organizowane są popularne fiesty noworoczne, które rozpoczynają się około godziny 23.00 i trwają do rana. Największa z nich odbywa się na placu Puerta del Sol w Madrycie. Uczestniczą w niej tysiące osób. Nadchodzący nowy rok ogłasza dwanaście uderzeń dzwonu. Każdy z uczestników zabawy ma ze sobą przygotowane wcześniej torebki z dwunastoma winogronami, które rozdaje się na placach. Z każdym gongiem trzeba zjeść jedno winogrono, co ma zapewnić szczęście na następny rok, następnie wypija się kieliszek przynoszonego ze sobą „cava” - hiszpańskiego szampana i składa życzenia.
W Pampelunie odbywa się tradycyjne święto San Fermin, w trakcie którego odbywa się przepędzanie byków. W tym samym czasie uwolnionych zostaje sześć byków, które mają przebiec niecały kilometr do areny. Setki młodych mężczyzn ucieka przed ich rogami. Jedyną dozwoloną bronią jest zwinięta gazeta.
Jeśli chodzi o Wszystkich Świętych to w Hiszpanii od wielu lat istnieje zwyczaj kremowania zwłok, a cmentarze przypominają parki z murowanymi wielopiętrowymi grobowcami, w których przechowywane są urny z prochami. Groby w Hiszpanii najczęściej odwiedzają ludzie starsi, ubrani na czarno. Czyszczą wtedy płyty z nazwiskami bliskich i zapalają elektryczne lampki. Świece są zabronione ze względu na zagrożenie pożarowe. Jednak w niektórych miejscowościach Hiszpanii do dziś popularne jest rozpalanie ognisk, które mają wskazywać zmarłym drogę do domu, a jednocześnie służą do tradycyjnego o tej porze roku pieczenia kasztanów.
W Hiszpanii 28 grudnia to dzień Świętych Niewiniątek, czyli Santos Inocentes. Według legendy, tego dnia król Herod rozkazał zabić wszystkie nowo narodzone dzieci, aby wśród nich zgładzić Jezusa. Nie jest to jednak święto religijne. W Hiszpanii tego dnia wszyscy robią sobie żarty. Podobnie jak w Polsce 1 kwietnia.
Najsłynniejsze jednak Święto Pomidora – La Tomatina, obchodzone jest w hiszpańskim miasteczku Bunol niedaleko Walencji. Co roku, w ostatnią środę sierpnia zjeżdżają tu tłumy turystów, aby stoczyć z miejscowymi największą na świecie bitwę na pomidory. Guerra Roja - czyli czerwona wojna przyciągnęła w zeszłym roku do miasta aż 60 tys. ludzi, którzy obrzucali się 130 tonami pomidorów! Ulice zamieniają się w wypełniony keczupem i jakże zasobny w potas potok. Kres temu szaleństwu kładzie straż pożarna, która wielkimi strugami wody zmywa wszystko i wszystkich.
El Botellon (gorączka hiszpańskiej nocy), który posiada różne nazwy w różnych częściach Hiszpanii, stał się zjawiskiem socjologicznym i kulturowym. Nazwa pochodzi od słowa botella, czyli butelka, jako że to właśnie ona gra główną rolę podczas takich nocy. Hiszpanie są królami ulicy, to tam zawiera się znajomości, przełamuje bariery i łączy z ludźmi. Według statystyk około 180 tysięcy młodych ludzi zbiera się w każdy weekend w hiszpańskich miastach, aby praktykować ten zwyczaj. Dzielą się na tych, którzy podczas botellonów umilają sobie czas przeróżnymi grami, i takich, którzy wolą „pić spokojnie”.
Chociaż Corrida wywodzi się z Portugalii, to jednak do hiszpańskiej kultury przyrosła nieodwołalnie. Walka z bykami na arenie stała się dla Hiszpanów czymś w rodzaju sportu narodowego, ale równiez stanowił wielki sprawdzian męskości dla mężczyzny. W czasach dużego zróżnicowania społecznego biedniejszy chłopak w ten sposób mógł się stać wielkim i dostąpić zaszczytów. Torreadorzy uchodzili za mistrzów tej sztuki, a jedno decydujące pchnięcie przynosiło im ogromną sławę. Z corridą wiąże się też wiele innych hiszpańskich symboli, jak sama postać byka, którą można spotkać niemalże wszędzie, czy słynna muleta – czerwona płachta, która drażniono byka.
O hiszpańskim flamenco można mówić godzinami. Podobnie jak corrida jest on swojego rodzaju sztuka, a wywodzi się z czasów, kiedy do tego kraju napłynęła ludność z Indii, dająca początek współczesnym Cyganom. Początkowo flamenco było sposobem wypowiadania się biedaków, tańczono je na ulicach i w małych knajpkach jako formę wyrażania bólu, biedy i cierpienia. Z czasem przyjęło się ono w hiszpańskiej kulturze tworząc wiele odmian na rózne okazje. Charakterystycznymi, związanymi z flamenco elementami są instrumenty muzyczne, jak na przykład kastaniety oraz specyficzne stroje kobiet i mężczyzn.
Wachlarz uważany za nieodłączny atrybut hiszpańskiej kobiety wcale z tego kraju nie pochodzi. Jego wynalazcą są Chiny, ale w Hiszpanii z uwagi na klimat i ciągłą potrzebę ochładzania wachlarz stał się w tym kraju bardzo popularny. Kiedy Europejczyk myśli o Hiszpance przeważnie widzi ją w koronkowym nakryciu głowy, długiej, falbaniastej sukience i właśnie z nieodłącznym wachlarzem. Poza tym, że przyjął się w tym kraju, ma on też bardzo charakterystyczną postać, najczęściej bardzo bogato zdobioną. Wspomniana koronkowa ozdoba głowy to mantyla, która zagościła w tym kraju wiele stuleci temu. Jest to rodzaj najczęściej czarnego lub białego welonu, noszony na wysoko upiętym koku, a często też na specjalnych dekoracyjnych grzebieniach, dzięki czemu wystaje wysoko ponad głowę.
Hiszpania kojarzy się też Europejczykom z poobiednim lenistwem, kiedy na dwie godziny zamiera życie na ulicach. Wynika to z wysokich temperatur, które nie pozwalają na normalne funkcjonowanie. Stąd wzięła się sjesta, która pozwala przetrwać najgorszy okres dnia. Lenistwo nie zawsze jest bezproduktywne. Hiszpanie uwielbiają się bawić i głośno obchodzić każde święto. Fiesta towarzyszy im, na co dzień i przy okazji wielkich świąt. Mężczyźni z pewnością przypisują Hiszpanii sukcesy piłkarskie, w tym tak wielkie kluby, jak Real Madryt, czy FC Barcelona. Nie można równiez zapomnieć o hiszpańskim winie, w tym miejscowym wynalazku, jakim jest sangria, oraz ciężkiej i słodkiej maladze.
Madryt jest miastem stosunkowo spokojnym i bezpiecznym. Jeśli chodzi o drobną przestępczość (kradzieże) to skala zagrożenia jest dużo mniejsza, niż w miejscowościach wypoczynkowych na południu kraju. Bez wątpienia można stwierdzić, że w Madrycie turysta może czuć się tak samo bezpiecznie jak np. w Warszawie. Wystarczy przestrzegać ogólnych zasad bezpieczeństwa tj. zbytnio nie wyróżniać się z tłumu, uważać na portfel i paszport, unikać pustych a nocą słabo oświetlonych miejsc, jak również nie nadużywać alkoholu, a zwłaszcza unikać picia w towarzystwie nieznajomych.
Banki: W Hiszpanii od 01.01.2002 jednostką monetarną jest EURO, które dzieli się na 100 eurocentów.
Napiwki: Obsłudze pozostawia się zwykle napiwek w wysokości 5-10% ceny końcowej.
Sklepy: Czynne są zwykle pn.-sob. W godz. 9.00-13.00 i 16.00-20.00. W sezonie część sklepów czynna jest do 22.00, a także w niedzielę z przerwą na sjestę pomiędzy 13.00 a 16.30!
Apteki: Noszą tutaj nazwę „farmacia” i można je łatwo rozpoznać po czerwonym lub zielonym krzyżu maltańskim. Po zamknięciu, na drzwiach apteki można znaleźć wywieszkę z informacją o najbliższej dyżurującej aptece.
Telefony: Do Hiszpanii: 0034 + nr miasta + nr abonenta, z Hiszpanii do Warszawy: 0048 22 + numer abonenta. Rozmowy z hotelu są droższe niż z automatów. Z automatów można dzwonić na monety lub karty magnetyczne. Karta telefoniczna kosztuje 6-12 EUR.
Elektryczność: Przeważnie napięcie 220V. Gniazdka takie same jak w Polsce. Czas obowiązuje taki sam jak w Polsce.
Jeżeli spodobała Wam się Hiszpania, a waszym marzeniem jest posiadanie własnej nieruchomości to serdecznie zapraszamy do obejrzenia ofert nieruchomości na naszej stronie.
Polecane oferty
